Weblogbericht | 18-01-2022 | Anderen over het werk van BZ

Kampioen van Syrië

Op zijn elfde gaat Aram voor het eerst met zijn vader naar een badmintonwedstrijd. ‘Het was meer analyseren dan genieten, maar ik was meteen verkocht’, vertelt Aram. Samen met zijn oudere zus begint hij met badmintonnen. ‘Mijn vader heeft geen ervaring met die sport, maar is wel enorm toegewijd. Hij coacht ons en leert ons dat je alles moet geven.’ Op zijn vijftiende worden zowel Aram als zijn zus kampioen van Syrië.

Explosie in de sporthal

Als de sporthal tijdens een training door een explosie wordt verwoest, spat ook zijn droom uiteen. Op topniveau spelen gaat nooit lukken in een land in oorlog. Aram durft niet meer te trainen en beseft dat hij geen toekomst in Syrië heeft. Midden in zijn eindexamenjaar besluit hij samen met zijn oudere broer te vluchten. ‘Mijn zus blijft achter. Jammer, want ook zij heeft talent en is een harde werker.’

John Lennon

Eenmaal in Nederland vindt Aram een badmintonclub in Doetinchem. Aram traint hard en zijn talent valt op. Op de Olympische Spelen in Tokio mag hij uitkomen voor het vluchtelingenteam. Tijdens de openingsceremonie denkt hij aan twee mensen: zijn zus en zijn vader. ‘Zij hadden er ook bij moeten zijn.’ Voor het eerst hoort hij Imagine van John Lennon. ‘Dat lied vertegenwoordigt ons, vluchtelingen. We zijn gevlucht omdat we ons leven in vrede willen leiden. You may say that I’m a dreamer, but I’m not the only one.’ 

Beluister de podcast Vluchtnummers via Spotify, Apple Podcast en Google Podcasts.

Perspectief in de regio

Net als voor Aram is het voor veel andere mensen niet meer veilig in hun eigen land. Het ministerie van Buitenlande Zaken draagt bij aan verbeterde opvang en bescherming van vluchtelingen in hun regio van herkomst.

Het ministerie werkt hiervoor samen in het door Nederland opgezette PROSPECTS-partnerschap. Dit is een samenwerking tussen het ministerie van Buitenlandse Zaken, United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR), International Finance Corporation (IFC), International Labour Organisation (ILO), United Nations Children’s Fund (UNICEF) en de World Bank.

Samen met lokale overheden en bedrijven investeren de PROSPECTS-partners in bescherming, onderwijs en werkgelegenheid voor vluchtelingen en kwetsbare gastgemeenschappen. Hiermee draagt Nederland bij aan het toekomstperspectief van vluchtelingen en de gemeenschappen die hen opvangen. Tot 2023 investeert het PROSPECTS-partnerschap 500 miljoen euro in perspectief voor vluchtelingen in Irak, Jordanië, Libanon, Egypte, Oeganda, Kenia, Soedan en Ethiopië.

Lees meer over de podcast Vluchtnummers Aflevering 1: Rasha el Husain: ‘Onze familie werd achtervolgd’ ‘Ik voel me schuldig’, vertelt Rasha el Husain. ‘Mijn ouders hebben alles weggegooid om mij, mijn broertje en zusje te beschermen.’ Rasha is 11 jaar als zij Syrië moet verlaten en naar Nederland vlucht samen met haar vader, broertje en zusje. Aflevering 2: Abdulaal Hussein: ‘Niemand kreeg een zwemvest, want ook die nemen ruimte in’ Op 17-jarige leeftijd vlucht Abdulaal Hussein uit zijn thuisland Soedan. Door Abdulaals politieke betrokkenheid is het niet langer veilig voor hem om in Soedan te blijven. In een rubberboot maakt hij de oversteek vanuit Libië naar Europa.  Aflevering 4: Parwana: ‘Stiekem luisterde mijn vader naar muziek’ Als kind vluchtte Parwana met haar vader uit Afghanistan, omdat hij werd bedreigd vanwege zijn werk voor een internationale organisatie. Pas in Nederland ging ze voor het eerst naar school. Welke muziek ontroert Parwana? Aflevering 5: Ahmad Joudeh: ‘Leven voelde steeds meer als overleven’ De tekst dance or die staat in de nek van danser en choreograaf Ahmad Joudeh getatoeëerd. Als derde generatie staatloze vluchteling groeide Ahmad op in een vluchtelingenkamp in Syrië. Zijn liefde voor dans zorgde voor problemen, maar bracht hem ook een nieuw leven in Nederland. Aflevering 6: Dalal Ghanim: ‘Je wilt niet zielig worden gevonden’ Jezidi zijn werd steeds gevaarlijker, vertelt Dalal Ghanim. Dalal groeide op in een hechte Jezidi gemeenschap in het noorden van Irak. Ze weet te ontvluchten, maar mist haar geboortedorp nog elke dag. ‘Het vredige dorpje waar ik vandaan kom is helemaal verwoest.’ Aflevering 7: Anastasiya Vaganova: ‘We zijn Oekraïners en dat is onze levenskracht’ Bijna 14 miljoen mensen lieten hun huis en haard achter door de oorlog in Oekraïne, waaronder Anastasiya Vaganova. Met veel verdriet verliet ze haar appartement in Kyiv en vluchtte ze met haar vijfjarige dochter naar Nederland.