‘We moeten blijven vechten voor de rechten van jonge vrouwen’
Ministeries
Jongerenambassadeur Lisa de Pagter (22) maakte zich als student al hard voor de gelijke behandeling van vrouwen en meisjes. Een jaar coronapandemie heeft haar gesterkt in die overtuiging: aandacht voor gelijke rechten is belangrijker dan ooit. ‘Wereldwijd zie je hoe kwetsbaar vooruitgang kan zijn.’
Officieel heet haar functie jongerenambassadeur voor seksuele en reproductieve gezondheid en rechten, gendergelijkheid en keuzevrijheid. Zelf houdt Lisa het liever simpel. Jongerenambassadeur. Het is haar missie om de stem van jongeren – en vooral die van jonge vrouwen - een plek te geven in het beleid van de Nederlandse overheid.
‘Het gevoel dat ik iets wilde doen aan de positie van jonge vrouwen heb ik al heel lang. Als tiener was ik er al mee bezig. Misschien niet zo bewust als nu, maar ik wist wel wat ik zelf belangrijk vond. Een gelijke stem voor vrouwen. Er is nog zo veel te doen, ook in Nederland. Terugkijkend was ik dat meisje dat zich heel boos kon maken over ongelijkheid. En nog steeds eigenlijk. Maar ik wil iets betekenen voor vrouwen.’
Solliciteren
Vóór haar start als jongerenambassadeur was Lisa vier jaar lang actief als vrijwilliger voor CHOICE for Youth and Sexuality, de ngo met wie het ministerie samen de functie van jongerenambassadeur aanbiedt. CHOICE is een volledig door jongeren gerunde organisatie die zich inzet voor seksuele en reproductieve rechten en gezondheid voor jongeren over de hele wereld. Dat betekent bijvoorbeeld dat jonge vrouwen vrij moeten zijn om te kiezen of zij zwanger worden, anticonceptie nemen of een abortus laten uitvoeren.
Namens de ngo was Lisa als vrijwilliger meermaals aanwezig bij VN-bijeenkomsten in New York en gaf trainingen in verschillende landen.
‘Mensen vragen weleens: hoe word je jongerenambassadeur? Ik zat natuurlijk al in het wereldje, dat helpt. Maar uiteindelijk heb ik ook gewoon moeten solliciteren. Je moet goed weten hoe je verschillende groepen kunt betrekken bij je werk, daar had ik al ervaring mee. Je bent de link tussen jongeren en beleidsmakers.’
Coronacrisis
Lisa begon haar ambassadeurschap in augustus 2020, toen het coronavirus lang en breed zijn beperkingen had opgelegd aan het leven in Nederland en de rest van de wereld. Op kantoor bij Buitenlandse Zaken is ze nog nauwelijks geweest. De meeste ontmoetingen gaan digitaal.
‘Mijn functie draait om het leggen van internationale contacten. Nederland werkt heel actief aan vrouwenrechten en gendergelijkheid in kwetsbare regio’s waar mensen buiten de boot dreigen te vallen. Landen in de Sahel, de Hoorn van Afrika, of het Midden-Oosten, waar jonge vrouwen vaak geen toegang hebben tot voorbehoedsmiddelen of veilige abortus. Om hier vanuit mijn huiskamer in Den Haag aan te werken, moet je flexibel zijn. Ik heb me bijvoorbeeld helemaal toegelegd op sociale media om contact te leggen en betrokken te zijn.’
Kwetsbare vooruitgang
In haar werk vormt Lisa een koppel met topdiplomaat Pascalle Grotenhuis, de Nederlandse ambassadeur vrouwenrechten en gendergelijkheid. Samen is het hun taak om vrouwenrechten en gendergelijkheid internationaal hoog op de agenda te houden. En ook daar laat corona zich voelen.
‘Op veel plekken in de wereld hebben meisjes nog steeds niet het recht om te beslissen over hun eigen lijf en leven. Onder druk van de coronacrisis komt bijvoorbeeld de levering van anticonceptiemiddelen in het gedrang. Ziekenhuizen hebben niet altijd de middelen om veilig abortussen uit te voeren. En dan zijn er ook landen die bewust vrouwenrechten terugdraaien, bijvoorbeeld door abortus weer strafbaar te stellen. Je ziet wereldwijd hoe kwetsbaar vooruitgang kan zijn.’
SheDecides
Vandaag, op internationale SheDecides-dag, loopt de agenda van Lisa over. SheDecides is een Nederlands initiatief dat uitgroeide tot een wereldwijde beweging voor vrouwenrechten. Voor het event doet Lisa samen met Rutgers onder meer een live-Instagramsessie met jongeren.
‘In deze tijd probeer ik digitaal contact te leggen met zo veel mogelijk mensen. Stilstaan bij de voortgang die we hebben geboekt. Samen met jongeren, gelijkgestemde landen en organisaties kijken waar we meer kunnen doen. Want hoe langer ik in deze sector werk, hoe meer mij duidelijk wordt dat we moeten blijven vechten voor de rechten van jonge vrouwen.’