' Help, ik ben mijn paspoort kwijt'
Ministeries
Na zijn eindexamen vertrekt Jimmy Tebben (19) met een vriend voor een half jaar naar Australië. Ze willen hun backpackavontuur feestelijk afsluiten in Bali. Maar de avond voor vertrek raakt hij zijn paspoort kwijt. Wat nu? Via de ambassadewebsite komt de tiener in contact met de Nederlandse honorair consul. ‘Zonder hem zat ik daar nog steeds.’
‘Mijn beste herinnering van deze reis is dat Jip en ik dagen door de bossen rijden en helemaal niemand tegenkomen. Via de oostkust reizen we naar Cairns, een stad in het noordoosten. We genieten van alle vriendelijke mensen, de ongerepte natuur en onze vrijheid. Australië is een fantastisch land.’
Vette paniek
‘In Cairns blijven Jip en ik een paar dagen en dan zit ons backpackavontuur er op. We willen niet meteen naar huis en besluiten terug te vliegen via Bali. Omdat we alles last-minute moeten regelen, hebben we niet dezelfde vlucht. Jip vliegt 2 mei en ik een dag later. Als ik de avond voor vertrek mijn tas inpak, kan ik mijn paspoort niet vinden. Die bewaar ik altijd op dezelfde plek in mijn backpack. Ik gooi de kamer overhoop en informeer bij de receptie. Voor het eerst deze reis raak ik in vette paniek. Kan ik morgen wel vliegen? En belangrijker: hoe kom ik weer thuis?’
Nooddocument aanvragen
‘Angstzweet breekt me uit en ik wil mijn moeder bellen. Het is daar nacht, dus app ik haar: ‘Help, ik kan mijn paspoort niet vinden.’ Ze belt gelukkig snel terug en adviseert uit te zoeken wie mij verder kan helpen. Op Google vul ik in ‘paspoort verloren in Australië’. Ik kom uit op Nederlandwereldwijd.nl en lees hoe je een nooddocument aanvraagt. Ook vind ik daar het noodnummer en bel direct. De vriendelijke dame aan de telefoon brengt me in contact met het consulaat-generaal in Sydney.’
Speeddial
‘Het staat nu officieel geregistreerd: Jimmy Tebben is zijn paspoort kwijt. Een paar dagen later krijg ik een mailtje van Karel de Laat, honorair consul in Brisbane. Hij schrijft dat ik ook in Brisbane terecht kan. Ik haal opgelucht adem, want dat scheelt veel reistijd. In de dagen die volgen bellen we veel. Zijn telefoonnummer staat op speeddial.’
Vertrouwde stem
‘Ondertussen zijn mijn ouders erg ongerust. Hoe lang moet onze zoon nog in Australië blijven? Krijgt hij zijn paspoort terug? Ze zetten ’s nachts de wekker om mij bij te staan. Zo helpen ze me met het regelen van een binnenlandse vlucht naar Brisbane. Dat verloopt moeizaam, zonder paspoort. Niet alle vliegtuigmaatschappijen accepteren mijn rijbewijs als ID. Ik ben blij met hun hulp, want ik zit toch in mijn uppie in Australië. Het is fijn om een vertrouwde stem te horen die zegt dat alles goed komt.’
Souvenir
‘De mensen in het contactcenter van het ministerie van Buitenlandse Zaken en het consulaat zijn erg behulpzaam, maar het duurt soms even voordat ze reageren. Na vijf dagen krijg ik het groene licht om naar Brisbane te vliegen. Als ik daar aankom, belt het hostel in Cairns: ze hebben mijn paspoort gevonden. Ik kan het nauwelijks geloven en bel Karel. Hij vertelt dat het oude paspoort niet meer geldig is en ik nog steeds een nooddocument nodig heb. Dat krijg ik de volgende dag van hem. Ik bedank hem wel honderd keer. Zonder hem zat ik nu nog steeds in Australië. Als ik even later in de stad ben, zie ik een T-shirt van het skatemerk Passport hangen. Dat vind ik een mooi souvenir. Met mijn nooddocument mag ik niet naar Bali reizen. Dat vind ik niet erg. Eindelijk kan ik naar huis.'