Verslavingszorg bij drugsgebruik

Ambulante zorg

Mensen met een drugsprobleem gaan eerst naar de huisarts. Als de problemen ernstig zijn verwijst de huisarts ze door naar de Basis-GGZ of naar de specialistische verslavingszorg. Behandeling voor verslavingsproblematiek is meestal ambulant: mensen die van deze zorg gebruik maken worden niet opgenomen en wonen vaak zelfstandig. Doelen van ambulante verslavingszorg zijn:

• probleemgebruikers bereiken die zichzelf niet melden (bemoeizorg);
• bieden van hulp bij afkicken, afbouwen of reguleren van gebruik;
• voorkomen van verdere schade aan de gezondheid;
• verbeteren van de kwaliteit van leven;
• voorkomen van terugval in gebruik;
• werken aan herstel.

Intramurale zorg drugsverslaafden

Intramurale zorg is zorg die tijdens een onafgebroken verblijf van meer dan 24 uur geboden wordt in een zorginstelling. Deze vorm van zorg is intensiever dan ambulante zorg. Intramurale zorg bestaat uit crisisopvang, lichamelijke ontwenning en behandeling. In een kliniek, therapeutische gemeenschap of op een afdeling van een psychiatrisch ziekenhuis. Intramurale zorg richt zich op voorbereiding op terugkeer naar de maatschappij.

Schade aan gezondheid door drugs beperken

Sommige mensen lukt het niet om te stoppen met drugs. Voor hen zijn er voorzieningen die schade aan de lichamelijke en geestelijke gezondheid beperken, zoals:

• Gratis omwisselen van gebruikte spuiten voor nieuwe steriele spuiten. Dit verkleint de kans op besmetting met hiv of hepatitis B of C.
• Geven van methadon en heroïne aan zwaarverslaafden.
• Zorgen voor speciale gebruikersruimten, waar geneeskundig toezicht is.