Veiligheid en rechtvaardigheid in de wijk, voor iedereen
Marieke is districtchef bij de politie in Leiden en de bollenstreek. “Een heerlijk, afwisselend gebied, zowel qua stad en natuur als qua menselijke belangen. Dat geeft me nog meer de energie om me in te zetten voor mensen, onder andere voor vrouwen".
"Mijn drijfveer als intern boegbeeld bij de politie, is om te laten zien dat je zélf de regie kunt nemen over je loopbaan. Dat je er zelf voor kunt zorgen dat jouw talenten worden gezien en benut. Graag laat ik zien hoe je werk en privé kunt combineren, dat hulp vragen normaal is en hoe je een leven lang leert. En zelf streven naar gezonde mobiliteit, is duurzaam fit blijven naar mijn mening.”
Inzicht in vrouwenrechten
“In mijn jongere jaren stond ik – spreekwoordelijk gezien – echt op de barricaden voor vrouwenrechten. Later zwakte dat af, leidde ik mijn leven, greep ik mijn kansen en was het niet echt meer een thema. Maar later kwam het besef dat als je niks doet aan emancipatie, aan het verbeteren van vrouwenrechten, of de positie van vrouwen op alle niveaus, dat het dan over 20 jaar nog steeds hetzelfde is. En er zijn echt nog wel zaken die aangepakt mogen worden. Zeker nu ik een invloedrijke baan heb, wil ik die positie gebruiken om ook dat aan te kaarten.
Vrouwen zijn vaak - maar echt niet altijd - beter in ongemak op tafel leggen, écht luisteren, transparant zijn, geen spelletjes spelen en zij zetten samenwerking echt voorop. Vrouwelijke kwaliteiten mogen meer gezien worden, daar worden we ook een betere politieorganisatie van.”
Haantje de voorste
“Er moet meer vrouwelijk leiderschap bijkomen, niet zozeer op mijn niveau van sectorhoofd, maar wel op operationeel niveau. Vrouwen wil ik support bieden en hen inspireren, zodat ze zichzelf ook naar voren schuiven. Mannen doen dat over het algemeen vanzelf. Als je vrouwen meer motiveert, gaan ze er zelf ook meer in geloven. Ik zie dat het werkt, als we dat doen.
Ik hoop buiten het verschil te maken door meer aandacht te geven aan inclusievraagstukken in de samenleving, inclusief racisme en discriminatie. Ik vraag me altijd af ‘wat speelt er buiten en hoe zie je dat bij de politie terug?’ en natuurlijk betrek ik dat ook op mijzelf. Hoor ik zaken tijdig? Zit ik in de juiste netwerken en heb ik voldoende ‘feeling’? En ik durf me kwetsbaar op te stellen. Aan mensen te vragen hoe zij zaken oppakken, of mij te helpen bij een vraagstuk. Ik kan niet alles en niet alles tegelijk, elke dag een stapje is ook goed. Samen komen we er wel.”