De Prinsjesdag van Marianne Albrecht

Medewerkers aan het woord

Al zo’n 25 jaar heeft Marianne Albrecht (DGRB) hét koffertje in beheer. Niet dat ze er het hele jaar op let, maar als ze het dan voor Prinsjesdag checkt, komt ze nog wel eens voor verrassingen te staan. ‘Die minister dacht natuurlijk: “Nu ben ik klaar, weg ermee!”’

‘Het koffertje én het dummykoffertje staan bij ons; beide in een aparte kast. Zo hebben we er dus altijd eentje achter de hand. Maar dat dummykoffertje wordt ook veel gebruikt: uitgeleend aan scholen of aan cameraploegen en journalisten. Vooral in de weken vóór Prinsjesdag is het erg populair.’

Geitenleer
‘Ik ben er nu ongeveer 25 jaar verantwoordelijk voor, nu samen met mijn collega Desiree van Klink-Langereis. Dan maak je wel eens wat mee. Dat het koffertje door de regen in een grote plastic zak naar de Tweede Kamer ging bijvoorbeeld. Het is van geitenleer hè, en uit 1964, dus bij elk spatje dat erop valt gaat het ruiken. Of die keer dat de Miljoenennota voor het eerst op een disc stond. Toen hebben we, zonder dat de minister het merkte, die disc in een heel klein koffertje ín het koffertje gedaan. Hilariteit natuurlijk toen de minister dat kleine koffertje er in de Tweede Kamer uit tevoorschijn haalde.’

‘Vóór Prinsjesdag check ik of alles aan het koffertje nog in orde is. Daarbij ben ik wel eens een briefje van Gerrit Zalm tegengekomen: of we de sloten wilden laten repareren, want die gingen zo stroef. Dat was op vrijdag en wat kun je dan nog doen? De chauffeur van de minister heeft ons toen snel naar een lederwarenwinkel gereden waar ze het koffertje provisorisch opgeknapt hebben. Een andere keer deed ik het koffertje open en trof ik een stropdas aan. De minister had het jaar daarvoor natuurlijk gedacht: “Ik ben nu klaar, weg ermee!”’

Dennengeur
‘Maar op Prinsjesdag zelf gaat alles meestal wel volgens plan. We doen het koffertje open, Cheryl spuit er een luchtje overheen en dan kan de Miljoenennota erin.’

‘Het koffertje is ondertussen wat gebutst en het handvat begint bruin te worden, maar het behoort gewoon tot de charme van Prinsjesdag. Dat merk je ook als het bij ons op de directie wordt ingepakt. Na het dankwoord van de directeur Begrotingszaken zie je toch dat medewerkers ermee op de foto willen, alleen of met z’n allen. Sommigen hebben er zelfs hun kinderen voor meegenomen. Het koffertje is toch iets wat tot de verbeelding spreekt.’