De Raad van Kinderen over kinderarbeid: ‘Het komt goed, straks zijn wij de volwassenen.’
Ministeries
Een keurmerk om te laten zien dat producten gemaakt zijn zonder kinderarbeid. Kortingen voor mensen die bewust kopen. Geld voor onderwijs in arme landen. Het zijn een paar van de ideeën die de Nationale Raad van Kinderen presenteerde aan minister Kaag van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Gezamenlijke missie: kinderarbeid tegengaan.
Hoe zorgen we ervoor dat er minder armoede is? Wat doen we tegen kinderarbeid? Het zijn vragen waar kinderen sinds 2014 over meedenken in verschillende ‘raden van kinderen’. Een raad van kinderen is een samenwerking tussen het bedrijfsleven, de Missing Chapter Foundation en Unicef. Het geeft kinderen een stem bij het vinden van oplossingen voor de grote vraagstukken van vandaag. De Nationale Raad geeft advies tot op het hoogste bestuurlijke niveau.
Werken aan een advies
Vier vrolijke gezichten verschijnen op het scherm. Het zijn Hannah van Beukering (18), Soete Kolthof (11), Mijntje Dekker (12) en Eponine de Beer (14). Samen met elf andere kinderen en prinses Laurentien van Oranje presenteerden ze enkele minuten geleden hun adviezen aan minister Kaag. Het was de afsluiting van vier bijeenkomsten waarin zij nadachten over kinderarbeid. De meiden zitten nog vol adrenaline, hun ogen fonkelen.
Hannah, die vanaf haar achtste betrokken is bij De Raad: ‘Niet iedereen is bij elk gesprek geweest. Ik was bij de aftrap met nog vijf kinderen en een begeleider vanuit MCF. Het was echt tof: we mochten alles vragen aan minister Kaag’, vertelt ze enthousiast.
‘Ik was bij een bijeenkomst met Nederlandse ambassadeurs van over de hele wereld.’ vult Mijntje aan. ‘Zij luisterden goed naar ons. Uit de ideeën van alle bijeenkomsten zijn adviezen gemaakt voor de minister.’
Bestrijd de oorzaken
Wat is kinderarbeid eigenlijk? De deelnemers hebben er hard over nagedacht. Soete legt uit: ‘Het is geen kinderarbeid als kinderen helpen in de winkel van hun ouders. Maar wel als ze dat doen onder dwang.’ Hannah knikt: ‘Kinderen zijn afhankelijk. Als ze worden gedwongen, kunnen ze geen ‘nee’ zeggen.’
Eponine vindt dat kinderen moeten weten dat het anders kan. Mijntje vult aan dat ook oudere generaties wat te leren hebben: ‘Misschien hebben de ouders en grootouders ook als kind gewerkt. Zij weten ook niet altijd dat je beter betaald kunt krijgen als je naar school bent geweest.’
De raad vindt dat je zonder geld geen alternatieven kunt bieden. Mensen met invloed, influencers, zouden kunnen helpen met geld inzamelen. ‘Het moeten grote influencers zijn’, vindt Soete, ‘met veel fans.’
Informeer mensen
Volgens de kinderen is het belangrijk dat bedrijven aantonen dat hun producten eerlijk zijn. ‘Bedrijven moeten dat laten zien met een keurmerk’, stelt Hannah. Mijntje legt het idee uit: ‘Dat keurmerk zet je op de verpakking, je maakt er een app voor, of je gebruikt het in een campagne. Zo help je mensen goed kiezen.’
‘Dat is wel zo,’ stelt Hannah, ‘maar het is moeilijker om eerlijke producten te kopen als je weinig geld hebt.’ Mijntje weet wel iets: ‘Er zijn ook goedkopere producten vrij van kinderarbeid. Een supermarkt kan daar posters bij hangen. Mensen die niet bezig zijn met verantwoord winkelen, zien zo alsnog dat het een goed product is.’
Beloon bewust kopende consumenten
Als mensen bewust producten kopen die vrij zijn van kinderarbeid, wil de Raad ze belonen. Bijvoorbeeld door kortingen te geven via een puntensysteem. Ook stellen de kinderen voor dat iedereen elkaar in de winkel gewoon aanspreekt. Hannah: ‘Als een tienjarige je aanspreekt op je koopgedrag, doet het je wat.’
De kinderen twijfelen er niet aan dat de minister hun adviezen serieus neemt. ‘Maar’, vult Eponine aan: ‘Ik hoop dat ze er in Den Haag dingen bij bedenken. Ik vind het mooi als je sámen tot een antwoord komt. Het komt zeker goed, want wij kinderen zijn goed bezig. En straks zijn wij de volwassenen.’