Kruising tussen ambassade en ‘hello goodbye’
Ministeries
In een bijna lege vertrekhal van Schiphol was de afgelopen maanden een balie steeds bemand: de paspoortbalie van Anita Dam. Zij is vanuit BZ gedetacheerd bij de gemeente Haarlemmermeer en behandelt spoedverzoeken voor reisdocumenten. Nu reizen van en naar veel landen weer mogelijk is en de vakantie voor de deur staat, is ‘spookstad’ Schiphol verleden tijd.
Hoogseizoen
‘Nederlanders die in het buitenland wonen kunnen bij ons hun paspoort of identiteitskaart aanvragen of verlengen en hun DigiD aanvragen. We doen ook gelijk de beoordeling. Dat scheelt ze een rit naar de Nederlandse ambassade in hun gastland. We zijn nog niet op volle kracht open, omdat we rekening moeten houden met de coronamaatregelen. Hopelijk kan dat binnenkort veranderen.
De zomervakantie is onze drukste periode. Dan komen gezinnen van over de hele wereld naar Nederland voor familie- of zakenbezoek. Dat combineren ze met hun aanvraag. Door de covid-19 situatie hebben mensen nu soms verlopen documenten, omdat reizen niet mogelijk was. Dat wordt nu allemaal weer opgepakt.’
Spookstad
Terwijl de wereld op slot ging sloten we onze balie voor reguliere afspraken, maar we zaten wel iedere dag op Schiphol voor noodgevallen. Dat waren voornamelijk mensen die hun DigiD kwamen afhalen of het paspoort dat ze al eerder hadden aangevraagd. Zodat ze weer zouden kunnen reizen zodra de situatie het zou toelaten. Schiphol leek de afgelopen maanden wel een spookstad. Het was hier helemaal uitgestorven. Maar niks thuiswerken voor ons dus. De mensen die ons nodig hadden waren heel dankbaar dat we hier nog zaten.
Ons werk is niet altijd makkelijk. Soms houdt het in dat je mensen moet vertellen dat ze hun Nederlanderschap zijn verloren. Vaak weten mensen niet dat dat überhaupt mogelijk is. Dat ze, als ze vrijwillig een andere nationaliteit hebben aangenomen, geen Nederlander meer zijn. Of mensen die niet binnen 10 jaar hun paspoort hebben verlengd, en wel in het bezit zijn van een andere nationaliteit, terwijl ze al die tijd al buiten de EU wonen. Deze mensen staan dan vaak huilend aan de balie. Omdat ze zich wel Nederlander voelen.
Hello Goodbye
Het meest bijzondere blijven toch altijd de verhalen achter de mens. Ze vertellen vaak hun hele levensverhaal in een notendop. Mensen die de liefde achternareizen, sommigen die daarna scheiden en weer terugkomen, maar van wie de half-Nederlandse kinderen achterblijven in het land. Mensen die halsoverkop met een nooddocument naar Nederland komen omdat hun vader of moeder op sterven ligt.
En de vele bekende Nederlanders die we hier helpen of geholpen hebben: van acteurs tot autocoureurs en van DJ’s tot spelers van het Nederlands Elftal. Als mensen me vragen naar mijn werk zeg ik altijd: zie het als een soort kruising tussen een ambassade en Hello Goodbye, het TV-programma waarvoor we regelmatig voor onze neus opnamen zien maken.