Minister-president Rutte: Goedemiddag allemaal. Toch beginnen met Oekraïne, de vreselijke Russische agressie tegen dat land. Deze week hebben Nederland en andere internationale bondgenoten weer belangrijke stappen kunnen zetten om Oekraïne te blijven steunen. Veel landen hebben meer zware wapens toegezegd rond de bijeenkomst op vliegbasis Ramstein een week geleden. En dankzij de besluiten van de Verenigde Staten en Duitsland afgelopen woensdag, kunnen nu meer Westerse partners moderne tanks gaan leveren. Ook Nederland is bereidt, als dat helpt, hieraan een bijdrage te leveren. In nauw overleg met onder meer Duitsland, en we kijken nu of het op die manier werkt of dat men zegt ‘we willen die tanks op een andere plek inzetten’, wij zijn daar helemaal open voor. Daarbij wegen we natuurlijk steeds, bij dit type inzet van wapensystemen, ook de gereedheid van onze eigen krijgsmacht mee. Dat is altijd een balans die we steeds voor ogen moeten houden, maar goed, u weet, het is vreselijk belangrijk dat deze strijd wordt gewonnen door Oekraïne. Niet alleen voor onze waarden, maar ook voor onze veiligheid dus die strijd is ook onze strijd, al zijn we daarmee niet letterlijk in strijd. Dit materieel en zeker die Leopards-II, en ook die Abrahams, die zijn van grote waarde voor Oekraïne. Zeker ook nu er steeds meer aanwijzingen zijn dat Rusland zich zou voorbereiden op een nieuw offensief dit voorjaar. En het is dus cruciaal dat we de zware wapens blijven leveren, die Oekraïne nodig heeft. We mogen niet verslappen. Ik zei het al ‘uiteindelijk moet Oekraïne deze oorlog winnen’. Anders is al het werk van de afgelopen maanden, bijna een jaar inmiddels, zou dan voor niets zijn geweest.
Afgelopen woensdag hebben we trouwens gezien dat ‘vasthoudend zijn’ ook kan werken. Weer een stap verder. Namelijk het Europese Hof voor de Rechten van de Mens heeft besloten dat Rusland zich moet verantwoorden voor zijn rol bij het neerhalen van MH17. Dat is niet alleen in de zaak die Nederland als staat heeft aangespannen de uitspraak, maar ook in een aantal individuele zaken. En dat is een belangrijke stap, ook belangrijk voor de nabestaanden, maar het laat ook zien dat als we vasthouden met elkaar, het kan lang duren, we zijn er ook absoluut nog niet, maar ook dit is weer een stap in dat hele proces. En zo komen we steeds dichterbij gerechtigheid en daarvoor zullen we samen blijven strijden bij dit hof maar ook via de andere juridische wegen die we op dit moment met elkaar bewandelen.
Nou dan is er over twee weken de extra Europese Raad van 9 en 10 februari, die zal gaan, onder andere, over handel, of eigenlijk alleen, over handel en migratie. Dus welk antwoord formuleert Europa op de inflation reduction act, dus de wetgeving in Amerika die ook leidt tot subsidies voor bedrijven en twee, migratie, dat zal een groot thema zijn. En over beide onderwerpen was ik deze week zelf op pad, Alexander de Croo, Ursula von der Leyen, gisteren Karl Nehammer, de Oostenrijkse kanselier. Eric van der Burg heeft in Stockholm hierover gesproken gisteren met zijn Europese collega’s. En wat je eigenlijk ziet, in al die gesprekken, is dat er een breed gedeeld beeld is, dat deze asielproblematiek vraagt om inderdaad een gezamenlijke aanpak, dat behalve wat we nationaal kunnen doen, ook Europees we met elkaar zoveel mogelijk moeten proberen op te trekken. Waarbij er niet één gouden maatregel is, één grote oplossing waarmee we dit kunnen oplossen. Maar dat we op heel veel terreinen stappen moeten zetten, zowel binnen de Europese Unie als daarbuiten. En in aanloop naar de Europese Raad zullen er meerdere gesprekken volgen, ook voor mijzelf. Maandag komt Emmanuel Macron naar Den Haag, de Franse president. En er staan ook een heel aantal telefoongesprekken in de planning richting 9 en 10 februari.
