Akkoord vangstmogelijkheden visserij 2023
De lidstaten van de Europese Unie (EU) hebben vandaag een akkoord gesloten over de vangstmogelijkheden voor de zeevisserij in 2023. De overeenkomst maakt duidelijk hoeveel de vissers in de EU-lidstaten per visbestand mogen vangen.
De onderhandelingen met het Verenigd Koninkrijk over de vangstmogelijkheden voor komend jaar zijn nog niet afgerond. Daarom zijn tijdelijke vangstmogelijkheden voor het eerste kwartaal 2023 vastgesteld. Op basis hiervan kan de visserijsector vanaf 1 januari vissen. EU-lidstaten hebben verder besloten dat het komende jaar gedurende 6 maanden niet op schieraal en glasaal mag worden gevist. Deze maatregelen zijn bedoeld om de aalstand te helpen herstellen.
Visserij-afspraken
De EU maakt elk jaar in december afspraken hoeveel vis de verschillende lidstaten het komende jaar mogen vangen in Europese zeeën, de zogenoemde visquota. Met derde landen buiten de EU worden afzonderlijke akkoorden gesloten over deze vangstmogelijkheden als ook over bijvoorbeeld toegang tot elkaars wateren. Voor de Nederlandse visserijsector zijn onder andere tong, schol, haring en horsmakreel belangrijk.
Minister Piet Adema van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV): “We hebben hard moeten onderhandelen voor dit resultaat. Het is goed dat we vissers in deze moeilijke tijd duidelijkheid kunnen bieden over wat ze volgend jaar kunnen vissen. Vooral de onderhandelingen over de paling waren dit jaar zwaar. De uitkomst is voor de palingvisserij helaas een domper. De lange gesloten visperiode raakt vissersgezinnen. Ik ga met de sector in overleg om te kijken hoe we op een zorgvuldige manier invulling kunnen geven aan de voorgeschreven maatregelen.”
Palingvisserij
De aalpopulatie in Europa verkeert in kritieke toestand. Daarom is de visserij op de binnenwateren en de zee in Nederland al gesloten gedurende drie maanden per jaar. In het nieuwe visserij-akkoord wordt deze periode op zee verlengd naar zes maanden. Dat omvat de huidige gesloten periode van september tot en met november en drie extra maanden die Nederland binnen de gestelde voorwaarden zelf kan invullen. Daarnaast gelden er in 2023 gesloten periodes voor de vangst van glasaal. Nederland vangt zelf geen glasaal, maar voert dit wel aan voor uitzet in het kader van aalherstel en de kweek ten behoeve van consumptie.
Hoewel de visserij op aal zich vooral op de binnenwateren bevindt, heeft Nederland in een statement bij het akkoord haar zorgen over de proportionaliteit van de maatregelen aangegeven. Nederland heeft haar zorgen geuit over de gevolgen van de maatregelen voor de palingvisserij. Dat terwijl het verwachte effect van de maatregel op het aalherstel beperkt zal zijn. Nederland benadrukt het belang van een brede aanpak in het kader van de Europese Aalverordening. Zo kunnen ook andere bedreigingen voor de paling worden aangepakt. Bijvoorbeeld door obstakels in rivieren, zoals dammen en energiecentrales, toegankelijk te maken voor paling om de trek te bevorderen.
Systematiek visquota
De Europese visserijministers en de Europese Commissie beslissen ieder jaar in december over de totale vangsthoeveelheden voor het komende jaar. De EU-inzet, en die van Nederland, is dat de vangstmogelijkheden zijn gebaseerd op meerjarige beheerplannen en wetenschappelijk advies van ICES (International Council for the Exploration of the Sea). Die beoordeelt hoeveel vis van een bestand kan worden gevangen zonder het uit te putten. Op basis daarvan wordt per bestand de Total Allowable Catch (TAC) onderhandeld. En vervolgens wordt vastgesteld hoeveel een lidstaat daarvan mag vangen, de quota. De uitkomsten van de onderhandelingen worden vastgesteld door de Raad. De quota voor de individuele vissers worden vervolgens met een vaste verdeelsleutel afgeleid van de totale vangsthoeveelheden.