Wat je als regievoerder voornamelijk doet is, dat wanneer een vreemdeling een beschikking van de IND heeft...
waarin staat dat hij Nederland dient te verlaten...
dan komt hij bij ons terecht en gaat hij in gesprek met de regievoerders, waaronder ik.
En in het eerste vertrekgesprek leg ik vaak uit wie ik ben...
en wat de Dienst Terugkeer en Vertrek voor deze persoon kan betekenen.
En vervolgens luister ik vaak even naar wat iemand mij zelf te vertellen heeft.
En het is dan de vraag en daarover ben je in gesprek met de vreemdeling...
gaat dat vrijwillig en zelfstandig? Of is dat iets wat niet kan en gaat het gedwongen gebeuren?
Maar ik vind het belangrijk dat iedereen, op welke manier dan ook, goed terecht komt.
En dat klinkt dan raar om te zeggen, omdat je ook gedwongen vertrekken realiseert.
Wat voor natuurlijk niemand leuk is.
Maar ik probeer dan in de gesprekken die neigen naar een gedwongen vertrek...
heel erg in te spelen op het uitleggen wat dat voor iemand betekent.
Zodat als het daadwerkelijk het zover is, ik in ieder geval zeker weet...
dat ik er alles aan heb gedaan om mensen er goed van op de hoogte te brengen.
Van wat er gaat gebeuren en wat ze staat te wachten.
Ik ben gewoon praktisch, ik ben duidelijk.
Maar ik ben wel ook heel erg bezig met dat ik te maken heb met mensen.
En ik behandel deze mensen hier allemaal net zoals ik zelf ook graag behandeld wil worden.
Ik denk dat ik er trots op ben dat ik in dit werk ook mezelf, zeg maar, nog een beetje beter leer kennen.
Omdat je zoveel gesprekken voert, je ontmoet zoveel mensen.
Die jou ook weer wat brengen.
Door hun verhaal of door een bedankje.
Kijk, als het gaat om vrijwiliige terugkeer, zijn mensen vaak heel dankbaar dat je iets voor hun kunt betekenen.
Ja, en dat levert me dan aan het eind van zo'n dag altijd wel een heel fijn gevoel op.
En het woord 'trots' komt misschien ook wel in mij op...
omdat ik denk: 'ja, ik probeer voor jou inderdaad wel een zo goed mogelijke...'
'en zo mooi mogelijke toekomst neer te zetten.'
Ik heb wel eens iemand gehad die mij bij terugkomst in het land van herkomst...
uiteindelijk een appje heeft gestuurd met hoe blij hij was dat hij er was.
En met een fotootje van de hele familie.
Ja dat is dan wel waar je het voor doet.
Dat zijn dan wel hele mooie doelen die dan behaald worden.
