25 jaar PGB (persoonsgebonden budget)

1995 - In Apeldoorn kregen voormalig minister-president Kok en voormalig staatssecretaris Terpstra van Welzijn het eerste handboek persoonsgebonden budget aangeboden. Een cultuuromslag in de gezondheidszorg. 

Er wordt op verschillende krantenkoppen van vroeger over het PGB ingezoomd. Achterelkaar.

Erica Terpstra, staatssecretaris Volksgezondheid, Welzijn en Sport van 1994 - 1998 vertelt:
Ik vond het zo belangrijk
dat er een keuzemogelijkheid zou zijn dat mensen ook zouden kunnen kiezen
om de regie van hun eigen leven te houden en daarmee hun eigen leven vorm te geven. 

Margot Vliegenthart, staatssecretaris Volksgezondheid, Welzijn en Sport van 1998 - 2002, gaat verder:
Er was in de periode 1990-1994 door Hans Simons een aantal
experimenten gestart met het PGB.
En die waren buitengewoon succesvol.
Ik geloof dat 90 procent van de mensen die meededen aan dat experiment laaiend enthousiast waren over de mogelijkheden van het persoonsgebonden budget. 

Erica Terpstra vervolgt:
Mijn idee was: Het moet ongeveer hetzelfde budget zijn wat je ofwel zelf als eigen regie in handen kan krijgen
om daar je eigen zorg mee te regelen en te organiseren ofwel het budget wat je in zorg in natura ‘verbruikt’. 

Het beeld is van een kamer waarin Willy Hoving woont. Ze ligt op haar bed.
Goedemorgen zegt de hulp van Willy Hoving, terwijl ze binnen komt. 
-Hallo zegt Willy Hoving, pgb houder. Ze gaat zitten in een stoel. Zij vertelt:

Ik heb MS, multiple sclerose. Dat wordt niet beter.
Binnen een jaar heb ik mijn zorg in natura omgezet naar een PGB.
En dat is de beste keus geweest die ik ooit gemaakt heb. 

Ik heb de pillen voor je neergezet, zegt de hulp.
 -Ja, dank je, antwoordt Willy Hoving.

Er verschijnen weer krantenkoppen over het pgb in beeld.

De staatssecretaris van Volksgezondheid heeft een probleem. Het CPB stelde dat haar plan met het persoonsgebonden budget niet het geplande bedrag oplevert. 

Buiten zijn boze mensen. Ze hebben spandoeken en balonnen.
Een man zegt in een microfoon: Ze willen dat alles wat me lief is want dat is goedkoper. Ik smeek u: Laat die PGB bij die mensen. 

Margot Vliegenthart zegt:
De argumentatie van het kabinet dat kostenbeheersing de reden was om het af te schaffen dat was gewoon een flut- argument,
want het is in feite de meeste efficiënte vorm om zorg te realiseren. 

Erica Terpstra vertelt verder:
Iedereen in de politiek heeft gewoon een politiek kindje.Mijn politieke kindje is duidelijk het persoonsgebonden budget.
En als dan zo'n bezuiniging dreigt, waarbij je zegt 'Dan blijft er van het PGB niks meer over’...
ja, dan voelt dat wel als een heel grote dreiging voor de moord van je politieke kindje. 

Daniëlle zet een kopje koffie bij Willy Hoving neer.
Willy Hoving zegt: Ah. Heerlijk, Daniëlle.
Daniëlle zegt -Alsjeblieft. Daar ben ik wel aan toe. 

Willy Hoving vertelt verder: Ik heb nu vier mensen in vaste dienst.
Het zijn allemaal zzp’ers.
En die draaien gewoon alles, dus de ochtend- en de avondzorg regelen zij.
Ik heb het eerst een jaar lang wel via een zorginstelling gehad.  
Ik had het idee dat alles voor mij bepaald werd.

En dat vond ik zo erg, dat ik daarom toch voor een PGB gekozen heb.
En dat heeft m'n levensgeluk vergroot, omdat ik het gevoel heb dat ik weer mijn leven kan leiden. 

Weer krantenkoppen in beeld, over problemen met het pgb.

Beelden van de Tweede Kamer

Intussen ligt staatssecretaris Van Rijn van Volksgezondheid in de Tweede Kamer onder vuur. Als bedenker van de nieuwe uitbetalingsregeling zou hij vele waarschuwingen dat het een chaos zou worden bij de SVB in de wind hebben geslagen. 

Coen van de Louw van de Raad van bestuur van de Sociale Verzekeringsbank, zegt:

 Je wilt ook met elkaar zorgen dat het uiteindelijk voor elkaar komt.
Maar het gevoel bij ons was ook dat we het zouden kunnen redden. 
Als je denkt dat je het niet redt of je gaat daar een gok in nemen, dan ga je dat niet doen.
Dat was echt wel de overtuiging bij onze collega’s.
Ze hadden echt gedacht dat ze het voor elkaar hadden kunnen krijgen.
Ze vonden het ook vreselijk dat ze daarin gefaald hebben.
Dus in het begin hebben we echt wel tienduizenden betalingen gedaan zonder dat alle onderliggende bewijsstukken binnen waren.
We hebben dat gewoon betaald.
En achteraf is ook gebleken dat dat in vrijwel 99 procent van de gevallen terecht was.
Je werkt natuurlijk voor een heel bijzondere doelgroep waarvan je weet:
Die willen helemaal niet bezig zijn met hun administratie. Die moeten bezig zijn met hun zorg. 

Willy van Hoving is met haar administratie bezig.
Ze zegt:
Wat beter zou kunnen, is de administratieve rompslomp rond het PGB.
Dat zou wel wat minder mogen.
En het punt dat je gewoon steeds weer opnieuw moet aangeven wat je mankeert. 

Lucien Engelen, Digitale Gezondheidszorgstrateeg, zegt:
Mensen moeten, net als in de gezondheidszorg, op zeven of acht plekken inloggen om hun informatie stukje bij beetje op te halen.
We hebben dat in silo's gestopt.
Er is een silo voor het ene en een voor het andere.
En als je vanuit dat blikveld blijft werken, blijf je altijd die versnippering houden.

De hond van Willy Hoving doet de deur open voor Willy. Ze gaan naar buiten.
Ja. Knapperd, hoor, zegt Willy tegen haar hond.

Lucien vertelt verder:
Nu is het nog steeds zo dat de PGB-houder om de instellingen draait en dat zouden we om moeten draaien.
Dat zou met een aantal technologische stappen zeker kunnen.
Het zou interessant zijn om daarover te praten met partijen uit andere sectoren hoe zij dat in hun sector al gedaan hebben
waarmee ze veel meer uitgaan van het perspectief van hun klant in plaats van uit te gaan van het perspectief van de organisatie. 

Willy zegt tegen haar hond: Hoog. Hoog, beter. Goed. 

Erica Terpstra zegt: Ik zal je wat vertellen. Ik ben ervan overtuigd dat het PGB niet meer kan verdwijnen.
Dat het zo belangrijk is voor individuele mensen met een belemmering, met een zorgvraag.
Mensen die de vrije keuze moeten hebben:
ofwel zorg in natura ofwel hun eigen regie met de keuze voor een persoonsgebonden budget. 

Willy Hoving rijdt met haar rolstoel een auto in en gaat met haar hond naar het park.
Ze zegt:
Ik kan de dingen doen die ik graag wil doen.
Ik heb heel fijne zorgverleners.
Ja, mijn leven ziet er ondanks mijn beperking en ondanks het feit dat ik ondersteuning nodig heb
ben ik gewoon blij met het leven zoals het nu is.