Je moet je voorstellen het laatste Wetboek van Strafvordering is van bijna honderd jaar geleden.
Honderd jaar geleden is best lang, hè?
Dan moet je denken dat dat tien jaar later na de Titanic is.
Vrouwen droegen nog geen broeken.
Dus het wetboek van strafvordering van destijds, sluit dus niet helemaal aan op de huidige samenleving.
En nu komt er dus een nieuwe Wetboek van Strafvordering.
Als jij nou wordt opgepakt door de politie.
Dat jij de ramen hebt ingegooid van een winkel bij jou in de buurt.
Als je dat echt gedaan hebt, dan heb je een probleem, want dat is strafbaar en dan kun je een straf krijgen.
Maar om dat voor te leggen aan een rechter, want uiteindelijk is het niet de politie die dat bepaalt, moeten er allemaal stapjes worden doorlopen.
En het doorlopen van die stapjes dat is wat in het Wetboek van Strafvordering zit.
Wat jij net heel mooi in jouw introductie zei, Esma...kijk: honderd jaar geleden hadden we geen internet, hadden we geen social media, hadden we geen wraakporno.
Hadden we een hele andere manier van opsporing.
En nu moeten we echt met de tijd mee.
Ik vind het eigenlijk vrij logisch dat we na honderd jaar zeggen: er moet gewoon een nieuw Wetboek van Strafvordering komen, als je kijkt hoe de maatschappij veranderd is.
Als je bijvoorbeeld een computer wilt doorzoeken dan moet die eigenlijk in een huis staan met een kabel in de muur. Zoals dat ook vroeger was geregeld.
Het nieuwe Wetboek zorgt dat het ook veel meer recht doet aan de realiteit waarin wij nu met elkaar ook met 'gegevensdragers' heet dat dan even nu, werken.
Ook de privacy van het slachtoffer.
Je merkt vaak, ook weer in een wraakporno-casus, dat je eigenlijk zegt: als je er slachtoffer van geworden bent, dan wil je niet dat jouw persoonlijke gegevens, zelfs niet die foto's, in een dossier zomaar terechtkomen.
Je wilt niet dat dat tot in het oneindige bij iemand in handen is.
Ik zou zeggen: over tien jaar zijn, wat we altijd met een ingewikkeld woord 'doorlooptijden' noemen, korter. En dat betekent dat verdachten en slachtoffers ook gewoon sneller door dat proces heen kunnen.
Want dat is intensief, het is confronterend, het is mentaal belastend.
Want of je nou gelijk krijgt of niet.
En of de verdachte nou veroordeeld wordt en een straf krijgt.
En of die misschien iets te hoog of te laag is, of niet uiteindelijk wil je ook weer door met je leven.
En daarom is doorlooptijden, een beetje een ingewikkeld woord, maar is snelheid heel erg belangrijk in het strafproces.
