Prestatiebekostiging ziekenhuizen

Wat levert prestatiebekostiging van ziekenhuizen op?

Prestatiebekostiging prikkelt ziekenhuizen om de zorg rond de patiënt beter te organiseren tegen een scherpe prijs. Ook houdt een ziekenhuis hierdoor de kwaliteit van de zorg scherp in de gaten.

Door de prestatiebekostiging weten zorgverzekeraars waaraan het geld wordt besteed. Zij betalen het grootste deel van de kosten die ziekenhuizen maken. Die transparantie is niet alleen gunstig voor de zorgverzekeraars, maar ook voor de verzekerden en dus de patiënt.

Premies minder hard laten stijgen

Door zorg in te kopen tegen scherpe tarieven, kunnen zorgverzekeraars de premies minder hard laten stijgen. Consumenten zullen sneller kiezen voor een zorgverzekeraar met een lagere premie.

Toch zullen de premies in de toekomst waarschijnlijk stijgen. Dat komt vooral door de groeiende zorgvraag. Maar ook door de toenemende mogelijkheden in de zorg.

Zorgproducten

De kosten die ziekenhuizen in rekening brengen zijn gebaseerd op zorgproducten, ook wel DBC-zorgproducten genoemd (een afkorting van diagnosebehandelcombinatie). Een zorgproduct bestaat uit een diagnose en de behandelingen die nodig zijn bij een bepaalde zorgvraag. Denk bijvoorbeeld aan een advies van een medisch specialist of een operatie. Er zijn in totaal 4.400 verschillende zorgproducten. Elk zorgproduct heeft een eigen (gemiddeld) tarief.

De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) stelt de inhoud en omschrijving van de zorgproducten vast. Dat doet de NZa in opdracht van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS).

Zorgproducten zijn belangrijk bij de onderhandelingen tussen ziekenhuizen en verzekeraars. Zorgproducten maken inzichtelijk welke ziekenhuiszorg bij een bepaalde zorgvraag hoort.

Afspraken ziekenhuizen en zorgverzekeraars

De hoogte van het gemiddelde tarief van een zorgproduct wordt door zorgverzekeraars en ziekenhuizen samen bepaald. Daarbij spelen eisen aan de kwaliteit van de zorg een rol. Bijvoorbeeld het minimumaantal operaties dat een medisch specialist moet doen om voldoende routine te krijgen.

De NZa stelt voor een deel van de zorgproducten een maximum bedrag vast.

Over sommige zorg mogen ziekenhuizen en zorgverzekeraars niet onderhandelen. Hiervoor geldt een vaste bijdrage. Dit is bijvoorbeeld het geval bij de traumazorg en de donoruitnameteams. Donoruitnameteams zijn werkzaam in transplantatiecentra.

Plafond inkomens in de zorg

Sinds 2015 mogen topfunctionarissen in de (semi)publieke sector niet meer verdienen dan een minister. De geldt ook voor bestuurders in de zorg. Dit staat in de Wet normering topinkomens (WNT).