Gegevensuitwisseling inkomstenbelasting met het buitenland

Internationale afspraken over financiële gegevens

De Belastingdienst krijgt de gegevens van financiële instellingen, zoals banken en verzekeraars. Het gaat om gegevens van personen die mogelijk belastingplichtig zijn in het buitenland. De landen waaraan de Belastingdienst de gegevens geeft onderzoeken daarna zelf of er nog belasting moet worden betaald. Dit is het gevolg van internationale afspraken, waarmee ook internationale belastingontduiking en zwartsparen wordt aangepakt.

Er doen nu ruim 100 landen mee aan het uitwisselen van informatie. Hiermee volgen ze de zogenoemde Common Reporting Standard (CRS) (website in het Engels). De VS doen niet mee aan de CRS. Nederland wisselt financiële gegevens uit met de VS volgens het FATCA-verdrag.

Wereldwijde gegevensuitwisseling via CRS

Nederland is ook verbonden aan de Common Reporting Standard (CRS). De Belastingdienst wisselt gegevens uit met belastingdiensten van bij de CRS aangesloten landen. Het gaat om gegevens van burgers of bedrijven die een rekening hebben in een ander land, dan waar ze (fiscaal) gevestigd zijn.

De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) doet onderzoek voordat een nieuw land kan toetreden. Het nieuwe land moet wel klaar zijn voor de gegevensuitwisseling. Persoonsgegevens moeten in dat land namelijk goed beschermd zijn.

De CRS geldt sinds 2016. In 2017 heeft de Belastingdienst voor het eerst gegevens uitgewisseld. Het ging om gegevens over het jaar 2016.

Gegevens die de Belastingdienst deelt met andere landen

De Belastingdienst wisselt onder meer de volgende gegevens uit met de buitenlandse belastingdiensten:

• banksaldi;
• inkomsten uit rente en dividend;
• waarden van kapitaal- en lijfrenteverzekeringen;
• inkomsten uit de verkoop van financiële producten, zoals aandelen of obligaties;
• persoonsgegevens van de rekeninghouder, bijvoorbeeld naam, adres en woonplaats en fiscaal identificatienummer.

De Belastingdienst heeft meer informatie over de gegevens die banken en verzekeraars volgens de CRS moeten doorgeven.