Werken aan Groningen - Dirk Notebomer

Voor die mensen...Hun historie is langer dan die van mij vaak.
Ze zijn hier geboren of getogen en zij hebben een pand ervaren als een verwoestende eenheid.

En nu, met geborgenheid gaan ze er weer in wonen.
Ik geniet ervan, ja.

Ik ben Dirk Notebomer. Ik ben eigenaar van een bouwbedrijf uit Lutjegast.
Wij zijn al een bouwbedrijf meer dan 130 jaar denk ik.

We zijn nu in Engelbert, bij de familie Hofstede waar wij de restauratie- en versterkingsmaatregelen doen in opdracht van de NCG om een gemeentelijk monumentaal pand te versterken, verduurzamen, isoleren.

Het is een authentieke Groninger boerderij. Een ‘Oldambt’ -type noemen ze dat. Het is niet meer actief agrarisch bedrijf, maar het is gewoon een woonboerderij en ze hebben hier hun hele leven gewoond...dus ze willen dat graag in ere houden en aan de volgende generatie kunnen doorgeven.

Ik ben hier geboren in 1947. En in 1967 getrouwd. Vandaar deze foto in zwart-wit. In de loop der jaren van ‘47 tot nu is er ook steeds wat veranderd. Het verandert steeds.

Zij wonen nu in tijdelijke huisvesting op locatie, op het erf. Dat wordt geregeld via de IMG. Dan worden containers geplaatst met slaapkamer, keuken en ook een technische ruimte voor de CV en wasmachine. En dan is de hele doorlooptijd anderhalf tot twee jaar in tijdelijke huisvesting.

Vroeger zat hier een betonvloer in met heel veel scheuren heel veel hoogteverschil.

veel scheuren in de achtergevels aan de muren een in hele slechte staat verkerende stookhut.

Poes.

Nou ja je krijgt een stukje historie mee van het pand waar je mee bezig bent door ook deze onderzoeken te lezen natuurlijk. Je kijkt ook uit naar het resultaat. Ik vind dat ook prachtig natuurlijk dat je met oude materialen of met historie of met vakmanschap dingen kunt maken.

Dat is ook een beetje je vak, je vakgebied. Een hele kunst,  zo werkt dat.

Hier komen we in de schuur.Hier is de opslag van de oude bouwmaterialen die hergebruikt worden bij de aftimmering.

Een oude lambrisering. De lijsten om de deuren. De sponning van de vensterbanken. Overal staat een tekst op waar het weggehaald is. Iedere maat staat erop. Alles is gecodeerd.

Allemaal authentiek bewaard gebleven. En ze worden allemaal weer teruggeplaatst.

Deze muur, daar gebeurt in principe niet meer aan als aan de buitenkant.

Alle voegwerk herstellen en die scheuren herstellen. Dit is een nieuw raam.

Omdat het oude stuk was.Het bouwproces is een afrondende fase.

Tegelwerk zit er nu in.De wanden zijn allemaal bekleed, het stukadoor moet er nog in...en de schilder moet er nog in.

Je moet proberen om het zo weer achter te laten dat het weer veilig is.

En het is wel een degelijk pand alleen het heeft natuurlijk zijn onderhoud nodig en zijn versterking nodig.

En als het weer klaar is en dan ook weer honderd jaar vooruit.

Daar genieten we dan weer van. Voor de volgende honderd jaar.