Werken aan Groningen - Kwartiermaker Henk Nijboer

Als je van generatie op generatie armoede kent, opleidingen die niet worden afgemaakt, gezondheid die heel erg achteruit kachelt in sommige gebieden, dan is dat niet zo met een paar maatregelen tegen te gaan.

Dus dat structureel echt verbeteren, dat is de grootste opgave.

Mijn naam is Henk Nijboer.
Ik ben geboren en getogen in Groningen. Opgegroeid in Ten Boer. En ik mag mij nu inzetten voor de sociale agenda van Groningen en Noord-Drenthe.

Er is een parlementaire enquete geweest na de ellende in Groningen. En daar heeft het kabinet gezegd, niet alleen de ellende die er nu is moet worden verholpen. Maar er moet ook een agenda komen om de toekomst van Groningen vorm te geven.

En een onderdeel daarvan is de sociale agenda. De armoede, de onderwijsachterstanden, de schuldproblemen  en de leefbaarheid. En daar mag ik me voor inzetten het komend jaar.

We hebben vier grote bijeenkomsten georganiseerd. Ook jongeren spreek ik apart. En ik spreek natuurlijk heel veel maatschappelijke organisaties, gemeenten, huisartsen, onderwijzers, van alles en nog wat, over hun ideeën voor de sociale agenda.

Eén van de belangrijkste dingen is weer investeren in de toekomst en de jeugd. We staan hier niet voor niks bij een kindcentrum en bij een school. En als leerlingen niet taalvaardig zijn of dat ze heel erg in de armoede leven, daar willen we wat aan doen.

Dus daar gaan we ons programma echt ook op richten. En daar helpen deze bezoeken bij. Om te laten zien, hoe kun je dat goed aanpakken.

Als er meer dan duizend gezinnen huis en haard moeten verlaten, het huis afgebroken wordt en weer tijdelijk ergens gehuisvest moeten worden, weer terugkomen en deels niet terug kunnen.
Ja, dat heeft natuurlijk een enorme impact voor de wijk en ook voor het welzijn van de mensen. En dat was ook wel duidelijk.

Er kwam ook een mevrouw die de speeltuin beheerde en heel trots was daarop en die dat niet kwijt wou. En dat begrijp ik heel erg goed.

- En levert dat veel spanning op?
- Voor mij wel, maar dat is al vanaf het begin dat het bekend is dat we weg moeten.

- We moeten het samen doen. Het is natuurlijk ontzettend belangrijk dat de maatschappelijke initiatieven die er zijn, dat die door kunnen blijven gaan.

Sportverenigingen zijn immens belangrijk. Cultuur, muziek maken. Mensen zijn ook echt wel trots op onze provincie, op onze regio. En die trots moeten we blijven aanspreken.

Ik denk dat het kan. Ik denk dat als we met z'n allen vasthouden aan een stevige agenda. Als we daar met z'n allen de schouders onder zetten. Zowel de maatschappelijke initiatieven, de inwoners als de overheden, regio en Rijk. Dat het ons gaat lukken.

En dat zou prachtig zijn, want dan is de provincie over tien, twintig jaar er veel beter aan toe.