Staatsdeelnemingen

Tennet, NS en Schiphol. Drie voorbeelden van zogeheten staatsdeelnemingen. Dat zijn bedrijven waar de Nederlandse staat aandelen van in handen heeft. En waar de minister van Financiën optreedt als aandeelhouder. Waarom dat zo is en hoe dat precies zit? Dat leg ik je uit.

De overheid heeft niet in willekeurige bedrijven aandelen. Nee, zo'n staatsdeelneming moet
van publiek belang zijn voor Nederland. Wat houdt dat in? Nou, weer even terug naar de eerste drie voorbeelden. Mensen krijgen bijvoorbeeld stroom via het elektriciteitsnetwerk van TenneT, reizen met de treinen van NS of vliegen vanaf Schiphol. Mensen en ook bedrijven zijn hiervan afhankelijk. De staat zet met haar deelnemingen onder andere in op: de leveringszekerheid van energie en de energietransitie, de bereikbaarheid van Nederland, verantwoorde kansspelen én het financieren van en investeren in een sterke Nederlandse economie. Deze publieke belangen kunnen met de tijd wijzigen en dus ook welke deelnemingen de staat houdt of verkoopt.
Stel: je hebt als staat aandelen in handen van zo'n bedrijf. En dan? Dan is de minister van Financiën betrokken bij belangrijke besluiten zoals grote investeringen en de strategie. En spoort de minister die bedrijven aan het goede voorbeeld te geven door in hun bedrijf bij alles wat ze doen rekening te houden met de effecten op mens, natuur en maatschappij. Ook hebben staatsdeelnemingen oog voor diversiteit in het bedrijf en vooral in de raad van bestuur en raad van commissarissen.

Momenteel telt Nederland 22 staatsdeelnemingen waarvan het ministerie van Financiën een aandeelhouder is. Deze staatsdeelnemingen werken dus vooral voor en in Nederland. Er werken bij die bedrijven in totaal meer dan 150.000 mensen. Voor ons belang. Mooi toch? Door aandeelhouder te zijn van deze bedrijven zorgt de overheid ervoor dat ze een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan Nederland. Nu en in de toekomst.