‘Ze schreven: “Zij schieten mijn moeder dood”
Ministeries
‘Vanuit het kleine vliegtuigje zag ik een stoffige zandstrip dichterbij komen. Er stonden hutten langs de landingsbaan waar mensen wonen. Er waren kinderen aan het spelen.’ Christine Pirenne is Hoofd Humanitaire Hulp bij BZ en zag met eigen ogen hoe belangrijk het werk van humanitaire hulpverleners wereldwijd is.
‘De mensen zijn naar dit vliegveld toegekomen omdat er nog iets van beweging is. Er is hoop om wat bescherming te krijgen en de verwachting dat er misschien goederen aankomen waar zij voordeel van hebben. De hulpverleners van het Rode Kruis vormden een menselijke keten om ervoor te zorgen dat kinderen niet de landingsbaan oprennen.’
Indringend
‘Er waren kinderen aan het tekenen. Uit sommige tekeningen bleek zoveel leed en drama. Ook schreven zij teksten bij de tekeningen zoals ‘ils tuent ma mère’ en dat betekent ‘zij schieten mijn moeder dood’. Dat vond ik heel indringend. De kinderen hebben dat zien gebeuren. Of een hut die van binnenuit in de brand werd gestoken. Hulpverleners van UNICEF en het Rode Kruis zien wat deze kinderen tekenen. Er wordt direct psychosociale steun gegeven aan die kinderen die dat nodig hebben.’
Perspectief
‘Ik bezocht vorig jaar Kaga-Bandoro, een dorp in de Centraal-Afrikaanse Republiek. Dat deed ik samen met Peter Maurer, de president van het Internationale Comité van het Rode Kruis (ICRC), een collega van de Wereldbank, een vrouwelijke ondernemer met kennis van lokale bedrijvigheid in Nigeria en een wetenschapper van een Zwitserse universiteit. Ook mijn Duitse en Zwitserse collega’s waren erbij. Peter Maurer vindt het belangrijk om te laten zien dat je het met humanitaire hulp alleen niet redt, maar dat het ook gaat om het bieden van perspectief en dat iedereen vanuit een eigen invalshoek daarin een rol kan spelen.’
Neutraal
‘Tijdens het bezoek heb ik gezien op welke moeilijke plekken hulpverleners werken, gehoord met welke problemen zij te maken krijgen en ervaren hoe het in de praktijk gaat. Hulpverleners onderhandelen met iedereen om toestemming te krijgen een conflictgebied in te gaan, of het nu rebellen zijn, mensen van het leger of van lokale overheden. Deze radicaal neutrale opstelling is de enige manier om het werken in deze moeilijke gebieden mogelijk te maken zodanig dat de hulpverleners hun werk veilig kunnen doen daar waar de nood zo hoog is.’
‘De beelden van het bezoek zijn me erg bijgebleven. Deze verhalen neem ik mee tijdens gesprekken en presentaties in Den Haag en laat ik anderen zien wat je als land kunt doen in zo’n situatie: er alles aan doen om het mogelijk maken dat hulp kan worden gegeven aan mensen en als het kan uitzicht op een iets betere toekomst.’
Christine Pirenne is Hoofd Humanitaire Hulp bij het ministerie van Buitenlandse Zaken.