Sander Hilberink winnaar Shakingtree Award 2020
De camera laat beeld van een straat zien. Daarna toont de camera de glazen ingang van de Hogeschool Rotterdam. Vanaf de rug gezien rijdt Sander Hilberink in zijn rolstoel het gebouw van de hogeschool in.
Sander is lector Ondersteuningsbehoeften: Levenslang & Levensbreed.
Inmiddels zit Sander Hilberink binnen, hij vertelt:
Dat ouder worden met een beperking best goed te doen is...
maar je moet wel op tijd beginnen om goede maatregelen te treffen.
Ik ben Sander Hilberink, 46 jaar. Ik ben in 2000 afgestudeerd als psycholoog...
en sindsdien werkzaam in het onderzoek.
Sinds een jaar of dertien hou ik me bezig...
met ouder worden met langdurige beperkingen.
Ik ben sinds vorig jaar lector...
bij Kenniscentrum Zorginnovatie van Hogeschool Rotterdam.
Ik hou me bezig met levenslange en levensbrede ondersteuning.
Dus niet alleen zorg, maar ook hulp bij werk, ondersteuning van werk...
seksualiteit, ontwikkeling, ontplooiing.
Opgroeien, ook thuis in de wijk. Dus een heel breed palet aan thema's.
Ik vind burgerschap een heel belangrijk thema...
omdat burgerschap bestaat uit een aantal aspecten:
Bijvoorbeeld rechten, maar ook identiteit, ontplooiing...
en samen behoren tot de samenleving.
Dat zijn kernelementen van het menselijk bestaan.
Dus om burgerschap voor mensen met langdurige beperkingen te verbeteren...
hoop ik bij te dragen aan een betere kwaliteit van bestaan.
Mijn recept voor een betere kwaliteit is dat het persoonlijk is.
Dus ik ga niet invullen wat voor een ander belangrijk is...
maar ik probeer in m'n onderzoek ruimte te geven aan wat mensen zelf belangrijk vinden.
Ik ben natuurlijk ook ervaringsdeskundige...
dus de combinatie van wetenschappelijke kennis en ervaringskennis...
is een goede combi.
We doen hier praktijkgericht onderzoek...
dus we werken samen met heel veel partners uit de praktijk.
Nou vind ik burgers ook een praktijk...
dus ik probeer ook zoveel mogelijk met mensen zelf aan de slag te gaan.
Dus dat zijn al twee aspecten...
die dit lectoraat ook kenmerken...
en ook wel een beetje kenmerkend zijn voor praktijkgericht onderzoek.
Waar ik heel graag naartoe zou willen, is een stelselwijziging.
Er zou 1 loket moeten komen...
voor mensen die een langdurige, levenslange beperking hebben...
zodat ze één loket hebben en één wet.
Eén keer initiëren, en daarna niet meer lastiggevallen worden...
om om de twee jaar te bewijzen dat ze een beperking hebben.
Ik heb een motto. Dat is 'if it doesn't go right, go left'.
Dat is denk ik ook wel tekenend voor wie ik ben...
en wie ik ben als lector: Dat ik toch altijd een weg probeer te zoeken, totdat iets wél lukt.