Speech minister Mariëlle Paul bij de bekendmaking van de Leraren van het Jaar 2023
Minister Mariëlle Paul sprak op donderdag 5 oktober tijdens de bekendmaking van de Leraren van het Jaar 2023.
[het gesproken woord geldt]
Goedemiddag allemaal.
Wat geweldig om hier vandaag te zijn. Ik voel de spanning rondsuizen in deze ruimte. Die komt volgens mij bij zowel de leraren als de leerlingen en studenten vandaan.
Want de grote vraag is natuurlijk: welke vier docenten mogen zich straks 365 dagen lang ‘Leraar van het Jaar’ noemen? Wordt dat bijvoorbeeld juf Helen, meneer Van Soest of mevrouw Brugman? Of juist een van de andere negen genomineerden?
We moeten nog even wachten op het antwoord. Maar ik kan jullie alvast verklappen: voor mij zijn jullie nu al stuk voor stuk ‘Leraar van het Jaar.’
En hetzelfde geldt vast voor jullie leerlingen, die vandaag voor een deel in deze zaal zitten.
Want om jullie leerlingen draait het allemaal. Voor hen sta je op, ga je naar school en wil je het verschil maken.
Dat doen jullie allemaal op je eigen manier. De een geeft Engels, de ander dompelt leerlingen onder in de wereld van de autotechniek.
Je helpt slechtziende en blinde leerlingen, zodat ze gewoon mee kunnen draaien in de maatschappij. Of je brengt jouw leerlingen het lezen, schrijven en rekenen bij.
Jullie geven allemaal andere vakken. Hebben andere expertises. Maar ik zie toch ook een duidelijke overeenkomst: die drang om jouw leerlingen alles te geven, zodat zij alles uit zichzelf kunnen halen!
Wie weet dat beter dan jullie leerlingen en studenten? Daarom zou ik hen ook graag een vraag willen stellen. Een vraag die maar twee antwoorden kent: ‘ja’ of ‘nee’. Zijn jullie er klaar voor? Oké, daar komt de vraag:
Ziet jouw leraar of docent wat je kunt en wat je echt graag wil doen?
Nou, jullie horen het zelf.
Als leraar heb je een enorme impact op het leven van een kind. Iedereen kan wel de naam opnoemen van een lievelingsleraar.
Die persoon die jou dat ene duwtje gaf op het moment dat je het hard nodig had. Of die een arm om je heen sloeg op moeilijke momenten.
Ik moet dan zelf denken aan juf Tilly.
Zij was mijn allereerste basisschooljuf. Mijn ouders komen uit Pakistan en thuis spraken we Engels. Toen ik naar de basisschool ging, sprak ik nauwelijks Nederlands.
Ik weet nog goed dat ik daar stond, op mijn eerste schooldag. Onwennig. Nerveus. Afwachtend. En toen gebeurde het: juf Tilly pakte mijn hand vast, bracht me naar de klas en gaf me het gevoel dat ik welkom was.
Dat er een veilige plek was waar ik van alles kon ontdekken. Waar ik werd geaccepteerd voor wie ik was. En dat vormde voor mij een belangrijke basis om verder te kunnen leren.
Het is haast magisch, die kracht die je als leraar bezit. Want niet alleen geef je belangrijke kennis door aan jouw leerlingen. Je helpt ze ook om hun eigen draai, hun eigen plek te vinden.
Om zelfstandig te worden, goed met klasgenoten om te gaan en hongerig te blijven naar nieuwe kennis.
In mijn eigen schooltijd en de jaren daarna in mijn werk heb ik zoveel geweldige leraren mogen ontmoeten. Net als vandaag, in deze zaal.
Met elkaar zorgen jullie ervoor dat leerlingen alles meekrijgen. Een tas vol gereedschap, bij wijze van spreken, waar al die leerlingen later hun eigen leven mee kunnen opbouwen.
Daarom mag het wat mij betreft dagelijks Dag van de Leraar zijn. En mag elke leraar zich Leraar van het Jaar noemen. Want jullie werk is ontiegelijk belangrijk. Elke dag van het jaar.
Dank jullie wel!