Terugblik sessies met de Argumentenfabriek
Moet het Expertisecentrum vooral een ‘eerste aanspreekpunt’ zijn? Moet het zich richten op het verbeteren van het systeem rond ondersteuning aan geadopteerden? Zou het zich moeten richten op het ontwikkelen van specialistische ondersteuning? Deze drie mogelijke richtingen werden besproken en uitgediept tijdens een sessie met belangenorganisaties op 7 oktober jl. en een sessie met een bredere groep stakeholders op 14 oktober jl. in Utrecht.
Van activiteiten naar ontwerp-opties
Met de voor deelnemers inmiddels bekende methode van de Argumentenfabriek, die deze sessies begeleidt, werden voor- en nadelen van verschillende mogelijkheden tegen elkaar afgewogen. Activiteiten die goed bij elkaar passen, zijn gebundeld onder één ontwerp-optie, oftewel: een manier waarop het expertisecentrum kan worden ingericht. Hier zijn uiteindelijk drie ontwerp-opties uitgekomen, die niet zozeer bedoeld zijn om tussen te kiezen, maar om per optie te bekijken wat voor- en nadelen zouden kunnen zijn.
Overeenstemming over belang van verbinden en begeleiden
De sessies maakten duidelijk dat er overeenstemming is over het belang van onderlinge samenwerking en de rol van het centrum als (neutrale) verbindende schakel in het adoptieveld. Ervaringsdeskundigen zouden een rol moeten krijgen in het centrum. En warme doorgeleiding vinden deelnemers belangrijk. Het samen met geadopteerden vaststellen en bepalen van de hulpvraag door een deskundige medewerker van het centrum is belangrijk voor het goed functioneren van het centrum.
Verschillende opvattingen over doelgroep van het centrum en het borgen van kwaliteit
Uit de bijeenkomsten kwamen ook duidelijk tegengestelde opvattingen naar voren. Zo zijn er voorstanders van een expertisecentrum voor een brede doelgroep, dus inclusief adoptieouders en geboorteouders, aan de andere kant zijn er voorstanders voor een expertisecentrum dat vooral of alléén voor geadopteerden is.
Het borgen van kwaliteit van ondersteuning aan geadopteerden is belangrijk, maar over hoe dat eruit moet zien en of het centrum daarvoor de aangewezen plek is, waren de meningen verdeeld. Ook werd vaker gezegd dat je niet alles tegelijk kunt doen: het zou mooi zijn als het centrum én eerste aanspreekpunt én verbindende schakel is én de kwaliteit borgt én veel specialistische kennis in huis heeft. Maar…, zo werd tijdens de bijeenkomsten opgemerkt, dit is kosten- en uitvoeringstechnisch onmogelijk. Deelnemers zijn het erover eens dat een fasegewijze aanpak nodig is: we moeten (en kunnen) niet alles in één keer doen.
Planning en vervolg
We gaan in november naar de volgende en laatste stap van deze ontwerpfase: het bespreken van de onderbouwing voor activiteiten die het centrum wel, misschien en niet zou moeten ondernemen. Op basis hiervan maakt het projectteam een ontwerpvoorstel, dat in december voor besluitvorming naar de minister gaat.